برای سیمانکاری نما و بتن ریزی بخش های مختلف  ساختمان از سیمان استفاده می شود. با توجه به شرایط آب و هوایی و نیز محل ساخت بنا لازم است تا سیمان متناسب استفاده شود که بیشترین کیفیت و بالاترین مقاومت حاصل شود. در این نوشته به انواع مختلف سیمان و کاربریهای آن پرداخته شده است.


 


سیمان نوع 1 (سیمان پرتلند)


این نوع (تیپ) سیمان که سیمان پرتلند معمولی نیز گفته میشود، برای مصارف عمومی بکارگرفته می‌شود و از آن برای ساختن پیاده روها، روسازی جاده ها، پل های بتن مسلح، راه آهن، مخازن، لوله های آب و ملات برای بنایی استفاده میشود. از این سیمان بهتر است در موارد خاص مثلا در محیط های خورنده یا حاوی یونهای مهاجم بتن استفاده نشود.



 


سیمان نوع2 (مناسب برای مناطق گرمسیر)


این سیمان مقاومت فشاری اولیه و نهایی کمتری از سیمان نوع 1 دارد و معمولاً کندتر از سیمان نوع 1 میگیرد و در گیرش حرارت کمتری تولید میکند. از این سیمان میتوان در ساختمانهای حجیم استفاده نمود تا هنگام گرفتن بتن حرارت کمتری ایجاد شود و حجم بتن ریزی محدود نشود. همچنین برای بتن ریزی در هوای نسبتاً گرم که خطر افزایش دمای بتن معمولی به بیش از 32 درجه سانتیگراد و بتن حجیم به بیش از 15 درجه سانتیگراد وجود دارد، به کار میرود. این سیمان در محیطهایی که آب و خاک حاوی غلظت یون سولفات در حد متوسط است مقاوم است و برای استفاده در محیط های حاوی یون کلر و سولفات به طور همزمان و در محیط های حاوی غلظت زیاد سولفات و همچنین برای بتن ریزی در هوای سرد این نوع سیمان توصیه نمیشود.


 


سیمان نوع 3 (سیمان زودگیر)


این سیمان همان اجزاء اولیه سیمان نوع 1 را دارد، با این تفاوت که ریزتر آسیاب شده، از این رو گیرش سریعتری دارد.سیمان نوع 3 در مدت کوتاهی یعنی معمولاً در عرض 1 هفته یا کمتر مقاومت زیادی به دست می آورد و مقاومت 7 روزة آن حدود مقاومت 28 روزه سیمان نوع 1 میباشد. از این سیمان وقتی استفاده میکنند که بخواهند زودتر از معمول قالب را برداشته و بتن را مورد استفاده و بارگذاری قرار دهند. در محیطهای سرد نیز میتوان از این سیمان استفاده کرد تا مدت زمان لازم برای محافظت بتن ریخته شده کوتاه تر شود. سیمان تیپ 3 در ساعات اولیه مصرف، حرارت قابل توجهی آزاد میکند و باعث گرم شدن بتن میشود. در دمای زیر صفر درجه سانتیگراد کاربرد این سیمان به تنهایی کفایت نمیکند و لذا در یخبندان علاوه بر مصرف این سیمان مسائل دیگری همچون مصرف ضد یخ نیز باید رعایت شود.



 


سیمان نوع 4 (سیمان دیرگیر)


این سیمان کندگیر بوده و در هنگام گیرش حرارت کمتری تولید میکند. کاربرد اصلی این نوع سیمان در ساختمانهای حجیم بتنی است. در ساختمانهای حجیم همچون سدهای وزنی بتنی به علت حجم زیاد بتن، افزایش درجه حرارت ناشی از گیرش بتن میتواند بسیار خطرناک باشد. برای پایین نگه داشتن درجه حرارت سیمان، سیمان نوع 4 که به آن سیمان دیرگیر نیز میگویند استفاده میشود. این نوع سیمان در هوای گرم (دمای بالای 40 الی 50 درجه سانتیگراد) برای تسهیل مراقبت از بتن به کار میرود. مصرف این نوع سیمان در هوای گرم باعث جلوگیری از اتصال سرد میشود. چراکه در بتن ریزی دیوار مخزن سد که طول دیوار زیاد است، چون بتن ریزی لایه لایه انجام میگیرد، ممکن است فاصله زمانی حدود نیم ساعت یا بیشتر طول بکشد تا لایه بتن جدید روی بتن قبلی ریخته شود. بدین ترتیب در هنگام ریختن بتن لایه جدید، بتن لایه قبلی سفت شده و اتصال خوبی بین دو لایه برقرار نمیشود. این اتصال ضعیف بین لایه های بتن قدیم و جدید را اتصال سرد میگویند که ضعف بتن ریزی به شمار میرود. اگر خطر کاهش دمای بتن به کمتر از 5 درجه سانتیگراد وجود دارد، بهتر است از سیمان نوع 4 برای بتن ریزی استفاده نشود.


 


سیمان نوع 5 (سیمان ضدسولفات)


این سیمان برای مصرف در بتن هایی که در معرض حمله سولفاتها قرار دارد، مناسب است و به همین جهت به سیمان ضدسولفات شهرت دارد. این نوع سیمان وقتی به کار میرود که بتن در تماس شدید با سولفات قرار داشته باشد. اگر در محیط یون کلر همراه یون سولفات باشد، کاربرد این سیمان باید با احتیاط و با آزمایشهای لازم صورت گیرد. سیمان نوع 5 دیرتر از سیمان معمولی میگیرد و حد مقاومت 3 ،7 و 28 روزه برای این سیمان کمتر از سایر سیمانهای پرتلند است و لذا برای سازههایی که نیاز به مقاومت های زیادتر باشد، دارای محدودیت کاربرد است.

نورپردازی سیمانی